شهید سید مجید کلوشادی
ولادت: 1342/3/1 کرمانشاه
شهادت: 1366/5/16 عملیات نصر7 - سردشت
از آن چهره هایی بود که با نگاه به آن، دلت آرام می شد،‌ انگار که هر چه آرامش داشت در سیمای دلنشینش خلاصه شده بود... سید مجید بسیار کم حرف و آرام بود و بیشتر از آنچه که بخواهد بگوید، سعی در گوش کردن داشت. همین صبوری و آرامش مجید بود که اطرافیان را جذب خود می کرد. وی در هر فعالیتی شرکت می کرد و خودش پیش قراول می شد. شعر می گفت، فیلمنامه می نوشت، طراحی و خطاطی می کرد و برای نوجوانان کلاس های آموزش قران و احکام می گذاشت.
چند ماهی به شهادتش مانده بود که بر روی تکه کاغذی نماز و روزه هایی را که از او قضا شده بود، نوشت و شروع کرد به ادای آنها و حق اللهی را که بر گردنش بود، تسویه کرد؛ و حالا دیگر وقت رفتن بود و مجید که حضورش در دفاع مقدس را با عملیات ثامن الائمه (ع) آغاز کرده بود و والفجرها و کربلاها را در کارنامه خود به ثبت رسانده بود، باید در نصر هفت جاودانه می شد.
ظهر روز عید قربان بود و گرمای طاقت فرسای مرداد ماه و فتح قله بوالفتح، تشنگی امان بچه ها را بریده بود. سید با زبانی که به ذکر الهی مشغول بود با یکی از همرزمانش به سمت بالای قله بوالفتح در حرکت بود که گلوله آرپیچی به او اصابت کرد و سیدمجید سجده کنان در روز عید قربان سال 13۶۶ مصادف با ۱۶ مرداد یعنی چند روز بعد از شهادت حجاج خانه خدا به دیدار حق نایل آمد؛ تو گویی که حجش قبول و عیدش مبارک شد.
به نقل از همرزمانش یکی از آرزوهای ایشان این بود که مثل مولای خویش با فرق شکافته به شهادت برسد و به آرزویش رسید...
روحش شاد و یادش گرامی